Το δεντρο του Άραϋ - Κεφάλαιο 5

Για να κατεβάσετε το βιβλίο "Το δεντρο του Άραϋ" σε pdf και να το διαβάσετε σε κάποιο smart phone ή tablet, πατήστε εδώ . Αποκλειστικά στα Public!

Το δεντρο του Άραϋ Κι ο θάνατος το τέλος δεν είναι! Κεφάλαιο 5 Απόσπασμα 1: «Γιώργο... ... έφυγα και ξαναγύρισα...». Εκείνος γύρισε απότομα προς το μέρος της Μαρίας έκπληκτος και απορημένος. «Τι πράγμα;» «Πρέπει να σου πω μερικά πράγματα που δεν τα έχω πει σε κανέναν. Κι όταν λέω σε κανέναν, το εννοώ». Έγειρε μπροστά μερικές μοίρες και έπιασε και με τα δυο της χέρια τις άκρες του μετώπου της. Το βλέμμα της είχε χαθεί μέσα στα χαλίκια. Ο Γιώργος την πλησίασε, έκατσε δίπλα της και την αγκάλιασε. «Πες μου. Δεν πρόκειται να πω λέξη σε κανέναν». «Είναι λίγο περίεργα αυτά που θα σου πω. Θέλω να με πιστέψεις». «Πάντα σε πίστευα».             Τα πρόσωπα τους απείχαν μόλις λίγα εκατοστά.             Θέλω να σε φιλήσω...                         θέλω...             Όχι τώρα...            Ο συνδυασμός ντροπής και μίσους προς τον εαυτό σου για πράγματα που δεν έχεις κάνει σε κάνουν να μην τολμάς. «Πέθανα για μερικές μέρες».Οι λέξεις της ήταν κόφτες. «Τι; Δεν καταλαβαίνω». Τα μούτρα του έπεσαν κάτω κυνηγώντας την ανύπαρκτη λογική στη φράση της. «Μια νύχτα πριν ένα χρόνο περίπου, ξύπνησα και δεν μπορούσα να κινηθώ καθόλου. Μόνο έβλεπα και άκουγα. Ακόμα δεν είχε ξημερώσει. Λιγοστό φως έμπαινε από τις γρίλιες των παραθυρόφυλλων. Νόμιζα ότι μόλις είχα ξυπνήσει από κάποιον εφιάλτη και λόγω του τρόμου δεν μπορούσα να κινηθώ. Προσπάθησα να φωνάξω, αλλά δεν τα κατάφερα. Ήθελα να ξανακοιμηθώ, αλλά δεν μπορούσα να κλείσω τα μάτια μου. Η νύχτα εκείνη, μαζί με τις τωρινές, είναι οι χειρότερες νύχτες που έχω ζήσει ποτέ μου.  »Περίμενα πολλές ώρες, μέχρι που το φως της ημέρας άρχισε μπαίνει στο δωμάτιο. Εγώ ακόμη βρισκόμουν στην ίδια κατάσταση. Ύστερα, άκουσα το ξυπνητήρι που χτυπούσε από το διπλανό δωμάτιο των γονιών μου. Ήρθε η μητέρα μου και άνοιξε τα παραθυρόφυλλα. Τα μάτια μου δεν έτσουξαν από το απότομο φως. Ούτε ένιωσα το άγγιγμα της, όταν με σκούντηξε για να ξυπνήσω. Καταλαβαίνεις; Η μητέρα μου με έβλεπε να κοιμάμαι, παρόλο που εγώ έβλεπα και άκουγα τα πάντα γύρω μου. Εκεί κάπου, κατάλαβα τι γινόταν. Αλλά δεν το πίστεψα. Ακόμη και όταν καταλαβαίνεις ότι έχεις πεθάνει, διατηρείς την ελπίδα ότι θα σε επαναφέρουν, ή ότι βλέπεις όνειρο, ή δεν ξέρω κι εγώ τι. Η ελπίδα, πάντως, υπάρχει». «Δηλαδή... είχες πεθάνει;» «Ναι». Απόσπασμα 2: Η Μαρία δε μίλησε. Τράβηξε μια γερή τζούρα, έβγαλε λίγο καπνό και έπειτα σχημάτισε με τα χείλη της έναν παχύ κύκλο καπνού. Ταξίδεψε για λίγο στον αέρα και σταμάτησε απότομα, υπακούοντας στην απότομη κίνηση του χεριού της. Το ξάφνιασμα όχι απλά εμφανίστηκε στο πρόσωπο του Γιώργου, αλλά θα έμενε για πάντα μάλλον, αν δε συνέχιζε η Μαρία.             «Κοιτά τώρα». Κούνησε τον αριστερό δείκτη της κυκλικά και το δαχτυλίδι καπνού άλλαξε χρώμα. Φωτεινό μπλε, ύστερα πράσινο, κόκκινο, πορτοκαλί και ύστερα μοβ. «Θα προτιμήσω το μοβ» είπε η Μαρία και, κατεβάζοντας τον δείκτη προς τα κάτω, ο καπνός χύθηκε στα χαλίκια σαν υγρό, αναδιοργάνωσε τα μόρια του και πήρε το αρχικό του σχήμα. Αυτό του κύκλου, με το στεφάνι του να περιστρέφεται αργά από προς τα μέσα. Ο Γιώργος είχε διατηρήσει και αυτός την αρχική του έκφραση. Κοιτούσε σαν χαζός. Η Μαρία, που δεν περίμενε κάτι παραπάνω από αυτόν, άρχισε να κινεί τον καπνό περιστροφικά όλο και γρηγορότερα και, για να δώσει το εφέ της δύναμης του, σήκωσε και το άλλο χέρι και στροβίλισε τα χαλίκια που βρίσκονταν κάτω από αυτόν. Τον κούφανα τον καημένο.             «Γιωωωωωώργγοοοο, ξυπνά αγόρι μου».             «Αυτό... το έκανες κουνώντας απλά τα δάκτυλα σου;»             «Όχι. Τα κούνησα, γιατί μου αρέσει να τα κουνάω όταν κάνω τέτοια κολπάκια».             «Σοβαρολογώ...»            «Κι εγώ» απάντησε με βαθύ βλέμμα κι η Μαρία. Σιωπή επικράτησε για λίγο. Τα βλέμματα τους διασταυρώνονταν, χωρίς να μπορούν να επικοινωνήσουν. Ειδικά ο Γιώργος είχε χαθεί σε όσα είδε. Μπορεί έως τώρα να άκουγε από τα χείλη της τα πιο παράξενα, τα πιο μεταφυσικά γεγονότα που είχε ακούσει ποτέ του, αλλά το να δει μπροστά του ένα κομμάτι της μαγείας, ακόμη και τόσο μικρής επιρροής και εμβέλειας, κατέρριψε κάθε λογική σκέψη μέσα του. Η Μαρία από την άλλη πλευρά, είχε αρχίσει να φοβάται πως έκανε λάθος για όλα όσα του φανέρωσε. Κριτικές Επόμενο κεφάλαιο Το δεντρο του Άραϋ - Α: Κεφάλαιο 1 Το δεντρο του Άραϋ - Α: Κεφάλαιο 2 Το δεντρο του Άραϋ - Α: Κεφάλαιο 3 Το δεντρο του Άραϋ - Α: Κεφάλαιο 4 Το δεντρο του Άραϋ - Α: Κεφάλαιο 5 Το δεντρο του Άραϋ - Α: Κεφάλαιο 6 Το δεντρο του Άραϋ - Α: Κεφάλαιο 7 Το δεντρο του Άραϋ - Α: Κεφάλαιο 8

Για να κατεβάσετε το βιβλίο "Το δεντρο του Άραϋ" σε pdf και να το διαβάσετε σε κάποιο smart phone ή tablet, πατήστε εδώ . Αποκλειστικά στα Public!